Maculaire degeneratie
La leeftijdsgebonden maculaire degeneratieeen DMAE Kortom, het is een oogziekte die beïnvloedt centrale visie, waardoor de effectiviteit geleidelijk afneemt.
LMD wordt momenteel beschouwd als de meest voorkomende oorzaak van verminderd zicht bij westerlingen ouder dan 60 jaar. Daarom is het essentieel om de symptomen ervan te identificeren en de ziekte vroegtijdig op te sporen om te voorkomen dat deze evolueert en het gezichtsvermogen onomkeerbaar beïnvloedt.
Maculaire degeneratie
La leeftijdsgebonden maculaire degeneratieeen DMAE Kortom, het is een oogziekte die beïnvloedt centrale visie, waardoor de effectiviteit geleidelijk afneemt.
LMD wordt momenteel beschouwd als de meest voorkomende oorzaak van verminderd zicht bij westerlingen ouder dan 60 jaar. Daarom is het essentieel om de symptomen ervan te identificeren en de ziekte vroegtijdig op te sporen om te voorkomen dat deze evolueert en het gezichtsvermogen onomkeerbaar beïnvloedt.
Oorzaken van maculaire degeneratie
De macula is een klein deel van het netvlies dat verantwoordelijk is voor het centrale zicht, waardoor we de details van onze omgeving scherper en helderder kunnen zien.
Door het verouderingsproces kunnen de bloedvaten die de macula voeden, echter beschadigd raken, waardoor degeneratie in dit gebied ontstaat.
Specialisten weten de exacte oorzaak van deze ziekte niet, hoewel dat wel bekend is veroudering is een van de belangrijkste oorzaken, aangezien deze aandoening zeldzaam is bij patiënten jonger dan 55 jaar.
Naast veroudering zijn enkele van de risicofactoren die verband houden met maculaire degeneratie:
- Een familiegeschiedenis van deze ziekte hebben.
- Roken.
- Eet een vetrijk dieet.
- Lijdt aan hoge bloeddruk of hoog cholesterol.
- Leeftijdsgebonden maculaire degeneratie komt vaker voor bij blanken ouder dan 60 jaar, met een hogere incidentie bij vrouwen.
Soorten
Er twee soorten leeftijdsgebonden maculaire degeneratie of maculopathieën:
Seca
Droge maculaire degeneratie treedt op als gevolg van een verzwakking van de bloedvaten onder de macula, waardoor in dat gebied kleine afzettingen van celresten of drusen ontstaan. De evolutie is traag en progressief, omdat het het meest voorkomende type is met een incidentie van meer dan 75%. De meeste patiënten met droge maculaire degeneratie hebben een normaal of zeer licht verlies van het gezichtsvermogen.
Vochtig
Natte maculaire degeneratie is een abnormale groei van bloedvaten onder het netvlies. Deze bloedvaten geven bloed en vocht af, wat leidt tot een duidelijke verstoring van het centrale zicht. Het vordert snel en is het type dat het meest wordt geassocieerd met ziektegerelateerd verlies van het gezichtsvermogen.
De symptomen van deze aandoening kunnen variëren, afhankelijk van het type dat wordt opgelopen.
Symptomen
Afhankelijk van het type LMD kunnen de symptomen variëren, maar aan het begin van de ziekte zal de patiënt geen tekenen van zijn aanwezigheid opmerken.
Zodra het vordert, kunnen de volgende voorwaarden optreden:
Droge AMD
- Wazig zien
- Verlies van intensiteit van kleuren gefocust met centrale visie.
- Perceptie van vervormde objecten.
- Moeilijkheden met het lezen of waarnemen van kleine details tijdens het lezen, tijdens het televisiekijken, tijdens het autorijden, enz.
- Perceptie van wazige gebieden in het centrale zicht.
- In gevorderde gevallen is het moeilijk om gezichten en objecten te herkennen totdat ze niet erg dichtbij zijn.
Natte AMD
- Perceptie van rechte lijnen als krom of golvend, het kenmerkende symptoom van dit type maculaire degeneratie.
- Verlies van centrale visie.
- De grootte van objecten kan van oog tot oog verschillen.
- Perceptie van een donkere vlek in het centrum van het gezichtsvermogen die, naarmate het vordert, groter wordt.
Deze ziekte kan een snel verlies van het centrale gezichtsvermogen veroorzaken, dus het is belangrijk om bij de eerste symptomen naar een oogarts te gaan, die een volledig onderzoek zal uitvoeren om de aanwezigheid van deze en andere aandoeningen uit te sluiten.
Diagnose
Een goed oftalmologisch onderzoek is de sleutel tot de diagnose. Bij de eerste tekenen, en vooral als de patiënt ouder is dan 60 jaar, zal de specialist een uitgebreide observatie van de macula en de bijbehorende laesies uitvoeren om de toestand ervan te kennen.
Een onderzoek dat bekend staat als fundus- of fluoresceïne-angiografie wordt meestal uitgevoerd, waarbij een contrastvloeistof wordt geïnjecteerd om te zien hoe het zich gedraagt in het netvlies en of het enige schade aan de bloedvaten in de macula vertoont.
De oogarts kan ook een optische coherentietomografie uitvoeren. Deze test laat toe om de anatomie van het netvlies en de macula te visualiseren, om de verwondingen te zien die de abnormale groei van de bloedvaten veroorzaken en om de ziekte te volgen.
Behandeling voor maculaire degeneratie
Zodra deze aandoening is gediagnosticeerd, kan de behandeling variëren afhankelijk van het type maculaire degeneratie dat optreedt, zelfs als dit nodig is vitrectomie. Er is echter geen optie om de verloren centrale visie terug te krijgen, daarom is een vroege diagnose erg belangrijk.
Droge maculaire degeneratie
- Het roken van sigaretten moet worden gestopt als de patiënt een roker is, om te voorkomen dat de toestand verslechtert.
- De oogarts kan de inname van vitamine C en zink-, koper- en antioxidantensupplementen voorschrijven, die helpen voorkomen dat de ziekte zich ontwikkelt.
- Periodieke oftalmologische onderzoeken zijn essentieel om de aandoening onder controle te houden.
Natte maculaire degeneratie
- Beheer van medicatie die in het oog wordt geïnjecteerd om bestaand bloed en vocht te verminderen en de groei van bloedvaten te blokkeren. Deze procedure is pijnloos en poliklinisch.
- Laserchirurgie om de gevormde bloedvaten te vernietigen.
De keuze van de behandeling hangt volledig af van de beoordeling en mening van een specialist.
Belang van oogheelkundig onderzoek bij ouderen
Cellulaire veroudering leidt tot het optreden van vele degeneratieve oogziekten die ons zicht ernstig kunnen aantasten.
Naast maculaire degeneratie, andere aandoeningen zoals de watervallen, glaucoma of diabetische oogproblemen ze kunnen onomkeerbare schade toebrengen aan ons gezichtsvermogen en ernstige gevolgen hebben voor onze kwaliteit van leven.
Om deze reden moeten vanaf de leeftijd van 50 jaar oogheelkundig onderzoek jaarlijks worden uitgevoerd om elke aandoening op te sporen die het gezichtsvermogen aantast.
Bij patiënten met een familiegeschiedenis of die al lijden aan bepaalde ziekten die de ogen kunnen aantasten, zoals diabetes, kunnen de controles vaker worden uitgevoerd.
En Área Oftalmológica Avanzada Wij helpen u met het verzorgen van uw ogen met het beste team van specialisten. Bezoek ons en ontdek het.
