Er zijn tal van vragenlijsten die ons helpen een eerste inschatting te maken van de symptomen van de patiënt. Hoe gaat het met hem OSDI-test, wat ons een snelle beoordeling geeft van de symptomen van droge ogen, de ernst ervan en de effecten op hun vermogen om te functioneren in verschillende dagelijkse activiteiten, maar het is niet het enige hulpmiddel voor diagnose droge ogen die wij oogartsen hebben.
Tests om droge ogen op te sporen
Er is een lijst met onderzoeken die regelmatig in oogheelkundig overleg worden uitgevoerd om de afwijking op te sporen droge ogen zoals ze zijn:
Scheur breken tijd
De studie van kwaliteit of stabiliteit van de traanfilm door de zogenaamde traanfilm-breektijd (BUT) die de tijd aangeeft die verstrijkt vanaf het moment dat de patiënt knippert totdat de traanfilm "breekt" en er een droog gebied op de hoornvlies. Als de traan onstabiel is, zeggen we dat de MAAR laag is.
Schirmer-test
De studie van traanproductie door de Schirmer-test en de meting van de traanmeniscus.
Fluoresceïne-test
Er kan ook worden beoordeeld of het droge oog schade heeft veroorzaakt aan de conjunctivale en cornea-oppervlakken (keratitis) door oogheelkundig onderzoek in de spleetlamp met behulp van Fluoresceïne, Lissamine Green of Rose Bengal-tests.
Geavanceerde technologie voor de diagnose van droge ogen
Aangezien de technologie voor de diagnose van droge ogen echter sterk is geëvolueerd, beschikken gespecialiseerde centra voor droge ogen over specifieke apparatuur waarmee we de kwaliteit van de traan, de productie en de kwantiteit zeer nauwkeurig kunnen analyseren.
Meibografie
Zoals het geval is met meibografie, die geweldige informatie geeft over de hoeveelheid, de anatomie, het uiterlijk en het bestaan van atrofie van de klieren van Meibom. De GM zijn verantwoordelijk voor het afscheiden van de buitenste lipidelaag van de traanfilm, waardoor wordt voorkomen dat de traan voortijdig verdampt. De verandering van deze klieren is de belangrijkste oorzaak van droge ogen door verdamping.
Osmolariteitstest
Osmolariteitstest die detecteert hoe geconcentreerd is de traan. Bij patiënten met droge ogen wordt meestal een hyperosmolaire traan gevonden.
Confocale microscopie
In veel gevallen waarin de patiënt meldt dat hij naar talrijke oogheelkundige consultaties is geweest vanwege droge ogen en er geen consistente correlatie is gevonden tussen de gemelde klinische symptomen (meestal ernstig) en de bevindingen van de oogarts, worden onderzoeken uitgevoerd die veel specifieker zijn. zoals het onderzoek door confocale microscopie waarmee we kunnen analyseren of er een verandering in zenuwvezels van het hoornvlies dat de oorzaak kan zijn van het ongemak van droge ogen. Wanneer deze vezels zijn veranderd, spreken we van neuropathische droge ogen.
En Área Oftalmológica Avanzada We doen onderzoek naar de belang van de microbiota en de invloed ervan op de ontwikkeling van droge ogen en het zoeken naar genetische markers in tranen en bloed die ons nieuwe horizonten bieden voor de steeds gepersonaliseerde diagnose van dit syndroom.
